Sobota na dzielni - zapis w systemie fotovideo

Szturmem wzięła Singapur w miniony weekend Formuła 1. Stwór przeraźliwie głośny i tłumy przyciągający. W chwilach gdy Robek Kubica laury gromadził, wzbudzał ów sport w nas ograniczone zainteresowanie, a obecnie kojarzy mi się jedynie z wyścigiem kosiarek do trawy. Na tę okoliczność postanowiliśmy z Misiem tereny  tzw. Down Town, gdzie wyścig się odbywa, szerokim łukiem omijać.

Sobotę zapoczątkowaliśmy długim i leniwym śniadaniem, by na resztę dnia przenieść się do East Coast Parku, który rozciąga się wzdłuż plaży. Niezbyt okazały zapis - lecz zawsze jakiś - fotovideo, to próba fragmentarycznego uwiecznienia tych zdarzeń. Początki bywają trudne, ale być może w przyszłości i w odpowiedzi na zapotrzebowanie będą się pojawiać częstsze relacje typu fotovideo.

Co sobotni od kilku tygodni zestaw śniadaniowy – goferki. Ich recepturę staram się dopieścić z każdą kolejną sobotą. Uczciwie powiem, bo tu mówię tylko prawdę, te – goferki rzecz jasna -  z ostatniej soboty wyszły numero uno onczo. Na zdjątku mogą wydawać się ciut przychajcowane, ale nie. Te przybrązowienia to efekt cukru muscovado (jak sądzę). Wersję wyjściową przepisu porzuciłem i na obecnym etapie trzaskam na oko. Oprócz cukru muscovado, zamiast mąki zwykłej, dodaję mąkę pełnoziarnistą, co niektórym może nie odpowiadać, ale gofry mają wtedy szlachetniejszy smak, nieco wiórków kokosowych, i sporo masła. Masła nie rozpuszczam wcześniej, jedynie jajeczne białka rozdzielam od żółtek i ubijam osobno na sztywno. Na końcu dodaję ubite i mieszam już nie mikserem, a delikatnie łyżką. A i byłbym zapomniał, wrzucam jeszcze garść wiórków czekoladowych, które w czasie smażenia się rozpuszczają. No bajka! Trzeba jedynie pilnować by gofry były lekuchno przyrumienione, lecz nie za mocno. Wychodzą puszyste i z wierzchu chrupiące. Z dżemikiem (niemieckim) nutellką (polską), masłem orzechowym (amerykańskim), malutkimi, słodkimi banankami, jabłkiem, rozwalają na łopatki. O przepis nie pytajcie, bo jak prawdziwy szef kuchni, przepisami się nie dzielę.